„Początek Przedmieścia Krakowskiego, w pobliżu kościoła Bernardynów (św. Anny), nazywano przez długi czas ulicą Bernardyńską lub Przedmieściem Bernardyńskim.
Ta długa ulica, w aktach, lustracyach i taryfach bywała zwykle rozczłonkowywana.
W lustracyi z r. 1655 zamieszczono jako oddzielną pozycję: Krakowskie przedmieście aż do Męki Pańskiej murowanej. Owa „Boża Męka”, czyli krzyż na podmurowaniu, wznosiła się na wprost dzisiejszej ulicy Królewskiej.
„Rewizya (przegląd) Gospód” z r. 1669 nazywa Przedmieście Krakowskie wprost: ulica Krakowska.
Wreszcie istniały dwie częściowe nazwy tej ulicy: Bykowiec o Świętokrzyska.
Wszystkie domy położone pomiędzy kościołem Karmelitów (Seminaryjny) a Wizytkami były objęte ogólną nazwą „Bykowiec”.
To co leżało dalej, aż do dzisiejszej Aleksandryi (dziś okolice Tamki i ulicy Kopernika), dla bliskości kościoła św. Krzyża, nazywało się ulicą Świętokrzyską. Nie należy jej brać za jedno z tą, która dziś nosi tę nazwę.” – wyjaśniał Wiktor Gomulicki w swojej publikacji z 1905 r. „Z historyi ulic i uliczek warszawskich”